Share This Article
“No way!” Zegt mijn chronisch oververmoeide ik. “Ja echt wel! Toch?” Probeert mijn Happinez-achtige-ik-ben-helemaal-into-persoonlijke-groei-ik. Ik ben echt een avondmens. Maar ik lees zoveel over het worden van een ‘morning person’ dat ik overweeg om het helemaal om te gooien.
Een morning person staat keivroeg op. Om 5 uur of zo. Doet dan achtereenvolgens de zonnegroet, een meditatie en wat stretchoefeningen. Daarna drink je een glas lauwwarm water met citroen waarbij je bewust naar buiten kijkt om goed te aarden. Dan is het tijd voor me-time, voordat de kinderen wakker zijn. Je kunt dan lekker lezen (terwijl je probeert je ogen open te houden om 6 uur), podcasts luisteren met inspirerende sprekers of je gaat morning pages schrijven (3 pagina’s doorschrijven om je hoofd leeg te maken). Waarna je ontspannen aan het ochtendritueel met je kinderen begint, wat je natuurlijk de vorige avond al tot in de puntjes hebt voorbereid.
Maar in tegenstelling tot morning people probeer ik het weerzinwekkende moment van opstaan zo lang mogelijk uit te stellen. Ik word eigenlijk altijd gewekt door mijn jongste kind (die nu zelf de tv aan kan zetten – wat een verademing). Dan gaat ongeveer een half uur later mijn wekker. Voor het eerst. Want ik snooze zeker 3 keer. Waarbij ik steeds weer in slaap stort, onrustig dromend. Totdat ik van een snooze wakker schrik, vooral van de klok die nu echt de tijd aangeeft waarbij ik buiten zinnen door het huis zal rennen om iedereen nog op de juiste tijd op de juiste plek te krijgen. En de voorbereiding is er wéér bij ingeschoten, dus ik ben altijd nog wel een gymtas kwijt. Ik ben trouwens ook al 2 jaar op rij de schoolfoto vergeten in de ochtendstress.
Morning pages schrijven, dat vind ik heel fijn als begin van mijn dag. En ik doe dat altijd in het weekend. Het doet me goed dus ik zou het eigenlijk iedere dag willen. Laat ik nou wel een beetje realistisch zijn en de wekker niet om 5 uur zetten. Dat aarden doe ik wel tijdens het autoritje naar het werk terwijl ik mijn bakje kwark eet. Alleen die morning pages, daar gaat het mij om.
Ik heb bedacht dat om 7 uur schrijven goed voor mij zou zijn. Ik red het om 7.30 aan het dagelijkse ritueel (lees: circus) “de kinderen op tijd naar school” te beginnen. Ik heb mazzel dat ze pas om 8.45 beginnen. Tot 2,5 jaar geleden (op de school in vorige woonplaats) was dit 8.30, het gebruikelijke. Nog steeds (serieus!) heb ik iedere dag het gevoel dat ik veel meer tijd heb in de ochtend. Avondmensen kunnen dat enorm waarderen, zelfs na twee-en-een-half jaar, zelfs één kwartier.
Dus, mooi! Het plan is er! Ik begin volgende week. Rond volgende week. Of de week erop, als de lente een beetje is begonnen. In verband met het licht ‘s ochtends. Dat scheelt natuurlijk bij het wakker worden. En als het niet meer zo koud is in de badkamer. Enkel glas ja. Of in april. Een mooie ronde datum, daar voel ik ook wel wat voor.
Nog wat verfijning hier en daar, maar ik voel me al een ochtendmens!
Ben jij wel een ochtendmens? Heb je tips voor me? Laat ze achter in de reacties!
2 Comments
Jolanda Toet
Na jaren rond 06.00 uur opstaan, ben ik nog steeds een avondmens, sorry… Het goede nieuws is dat het went, dat vroege opstaan. Het kost m8j ook geen moeite meer en dat is fijn. Nadeel alls je een keer je dag later begint, dat je die ‘gemiste uren’ mist, simpelweg omdat je die dag mindere ‘arbeidzame’ uren tot je beschikking hebt. Een beetje evenwicht hierin is fijn. Momenteel sta ik vier dagen per week rond 06.00 uur op en drie dagen later (meestal rond 08.00 uur). Voor mij werkt dat prima! Alleen is en blijft ‘op tijd’ naar bed gaan een dingetje voor avondmensen… Ik ben heel benieuwd hoe het jou vergaat. Heel veel succes!
Hanneke
Hi Jolanda! Wat goed van jou dat je dat doet en wat fijn dat je de balans hebt gevonden. Die houd ik in gedachten! En inderdaad, dat op tijd naar bed gaan hè….. 😉 Groetjes, Hanneke