Share This Article
Eerder schreef ik over de geboorte van een moeder. Vandaag breekt een nieuwe fase aan. Ik heb een tiener in huis!
Ja, een tiener en ik quote:
Oorspronkelijk verwijst de term naar het achtervoegsel -tien, dat in het Nederlands in de getallen 13 tot en met 19 voorkomt, en had het betrekking op personen die zoveel jaren oud waren. Eind twintigste eeuw werd het woord tiener ook gebruikt voor kinderen van 10 tot 12 jaar oud, en is het aldus opgenomen in sommige woordenboeken.
Bedankt Wikipedia, in mijn woordenboek is het opgenomen. En hij is niet alleen een tiener, maar ook een bijna-puber. Het is het jaar dat hij voor het eerst niet weet wat hij wil hebben voor zijn verjaardag (zijn broertje van 6 heeft nu al een verlanglijst waar je U tegen zegt en hij is pas in november jarig). Ook het jaar dat hij nog niet één keer met zijn autootjes heeft gespeeld, hij luie trekken begint te krijgen en het liefst uitslaapt. Hij wil ook niet meer gezellig mee boodschappen doen.
Hij wil nog wel knuffels en kusjes. Maar niet op het schoolplein.
Wervelwind
Hij was een wervelwindje. Het is er nu alleen als hij óf niet lekker in zijn vel zit óf heel enthousiast is over iets. O ja, en als hij samen met zijn broertje aan het klieren is.
Ik ben blij dat ik heb gewaakt voor een stempel. Hij blijkt namelijk een heel doodgewoon jongetje. En de karaktertrek energiek, ja, die past hem wel. De wervelwind wordt meestal pas negatief als de wisselwerking met mij er is. Als ik ook niet lekker in mijn vel zit.
En na een moeilijk jaar na de scheiding (3 jaar geleden, toen we hier net kwamen wonen) zie ik hem de afgelopen 2 jaar weer lekker gedijen. Zijn wilde haren zijn een stuk minder. Hij is nog steeds veel buiten, voor renspelletjes en verstoppertje in de buurt. Als hij dan momenten binnen is hangt hij op de bank of in zijn kamer met iets met een scherm. Zolang hij ook veel buiten is, vind ik dat prima.
Hij vindt nog steeds heel veel leuk. Doet proeflessen of -periodes sport (kiezen is moeilijk). Scouting is wel vaste prik; iedere week wat anders te doen daar! Hij draaide zijn hand er niet voor om om naar een nieuwe school te gaan. Ik heb er maanden buikpijn van gehad en hij zei na dag 1: “ik ga vanmiddag bij mijn nieuwe vriend spelen en morgen ga ik gewoon overblijven hoor!”. Hoewel ik natuurlijk wel heb gezien dat alle veranderingen weerslag op hem hadden.
Kwetsbaar
Hij is kwetsbaarder dan hij lijkt in al z’n aanstekelijke enthousiasme. Als niemand kijkt kruipt hij veel bij me. Als ik negatiever ben zie ik snel dat ik hem pijn doe. Zijn gezicht tekent heel erg hoe hij zich voelt. Hij kan een ingehouden onweersgezicht hebben. Heel boos zal hij nooit op je worden, hij trekt zich terug en duwt je weg. Het duurt soms even voordat hij je weer toelaat en dan merk je dat hij heel veel behoefte heeft aan een knuffel, dichtbij je zijn.
Wij horen vaak dat we heel veel op elkaar lijken. Ik ben bang dat we ook van binnen heel veel op elkaar lijken. Dat we daarom ook zo kunnen botsen samen. Ik vind het verdrietig voor hem, om zulke ingewikkelde gevoelens te hebben. Ik zie hem dan zo stoeien.
Mijn wens is dat hij zijn kracht vindt en al die gevoelens aan kan. Ik zal ieder stapje naast hem staan. Altijd knuffels blijven geven. Als niemand kijkt.
