Ik was stuk van verdriet vorige week en schrijven lukte niet. Ik had kunnen schrijven over thuiskomen na vakantie. Over hoe ik op de ochtend van vertrek van vakantie altijd zo'n haast heb. Dat het de enige dag in het jaar is dat ik zonder morren uit mijn bed spring (lees ook: van avondmens naar ochtendmens). Dat ik direct begin ik met ruimen. Hoe ik ontbijt oversla en de rest van het gezin nog op het randje van het bed zit om de slaapjes uit de ogen te halen. Hoe ik eerst alle was verzamel. Hup hup hup. En alles wat nog schoon is in een andere tas. "Mam, waar is mijn...". "Helaas schat, die heb je thuis weer!"