28
07
Ik was stuk van verdriet vorige week en schrijven lukte niet.
Ik had kunnen schrijven over thuiskomen na vakantie. Over hoe ik op de ochtend van vertrek van vakantie altijd zo'n haast heb. Dat het de enige dag in het jaar is dat ik zonder morren uit mijn bed spring (lees ook: van avondmens naar ochtendmens). Dat ik direct begin ik met ruimen. Hoe ik ontbijt oversla en de rest van het gezin nog op het randje van het bed zit om de slaapjes uit de ogen te halen. Hoe ik eerst alle was verzamel. Hup hup hup. En alles wat nog schoon is in een andere tas. "Mam, waar is mijn...". "Helaas schat, die heb je thuis weer!"
24
In m'n nopjes tralalalalala!
Bij aankomst op de camping in Zeeland voelde ik me helemaal ontspannen. De ergste hitte was weg en de camping, in Koudekerke, sprak ons meteen heel erg aan. Het was een boerencamping waar de kneuterigheid nog hoogtij viert. De eigenaresse liep naast onze caravan mee naar de aangewezen plek en haar man - de boer - gaf een onverstaanbaar welkom en een brede lach met rode konen.
We worden een steeds beter ANWB-gezin dus binnen no time stond alles in vol ornaat. We zijn meteen boodschappen gaan doen omdat we wel zin hadden om weer iets echts te eten. De jongens waren al gepikeerd dat we sla, sla, sla, sla en sla hadden gegeten (want geen zin om te koken met hitte). Ik vond het overigens zelf wel lekker want ik had allerlei variaties op sla gemaakt. Maar ja, natuurlijk supereng als er een ondefinieerbaar boontje in zit.
We worden een steeds beter ANWB-gezin dus binnen no time stond alles in vol ornaat. We zijn meteen boodschappen gaan doen omdat we wel zin hadden om weer iets echts te eten. De jongens waren al gepikeerd dat we sla, sla, sla, sla en sla hadden gegeten (want geen zin om te koken met hitte). Ik vond het overigens zelf wel lekker want ik had allerlei variaties op sla gemaakt. Maar ja, natuurlijk supereng als er een ondefinieerbaar boontje in zit.17
Ik schrijf dit terwijl de regen tegen het raam van de caravan klettert. Je zult vast denken dat ik dat erg vind. Maar niets is minder waar (over die uitspraak kan ik uren nadenken; voor mijn gevoel klopt het nooit). Ik vind het wel knus.
Even dan. Geen uren. Of dagen.
Onze vakantie begonnen we op de Veluwe. Mijn 2e thuis is dat. Wij zijn vroeger als gezin heel veel in deze regio geweest en zelf ook al ontelbare keren. Da's dus een makkie: vakantie op de Veluwe = altijd goed. En het was ook weer goed.
10
03
27
20
13
02
Vandaag zei iemand mij dat ik vast zou willen dat mijn huis wat groter is. Ik keek vragend en bleef stil. Mijn vriend haakte in en het gesprek ging verder zonder mij. Ik belandde in een korte staar naar buiten en keek daarna weer naar binnen om me heen.
Mijn huis vind ik perfect. Precies wat ik nodig heb. Het heeft sfeer. Het heeft hoekjes. En dat wilde ik altijd al: een huis met hoekjes. Er staat exact in wat ik leuk vind. Het is een bij elkaar geraapt zooitje, zeg ik altijd. Want ik ben allergisch voor meubelsets. Ieder dingetje is heel erg van mij. En van ons. Sinds kort staan ook zijn spullen er en het mixt volmaakt.